-
1 brin d'herbe
brin d'herbe -
2 brin d'herbe
сущ.общ. былинка, травинка -
3 brin d'herbe
-
4 Il me chatouillait dans le cou avec un brin d'herbe.
Il me chatouillait dans le cou avec un brin d'herbe.Šimral mne stéblem trávy po krku.Dictionnaire français-tchèque > Il me chatouillait dans le cou avec un brin d'herbe.
-
5 Je l'ai chatouillé dans le cou avec un brin d'herbe.
Je l'ai chatouillé dans le cou avec un brin d'herbe.Zalechtal jsem ho na krku stéblem.Dictionnaire français-tchèque > Je l'ai chatouillé dans le cou avec un brin d'herbe.
-
6 brin
brin [bʀɛ̃]masculine noun[d'herbe] blade ; [de bruyère, mimosa, muguet] sprig ; [d'osier] twig ; [de paille] wisp ; [de chanvre, lin] yarn ; [de corde, fil, laine] strand* * *bʀɛ̃nom masculin1) ( tige)un brin de muguet/persil — a sprig of lily-of-the-valley/parsley
2) ( peu)* * *bʀɛ̃ nm1) [laine, ficelle] strand2) (= petite quantité)* * *brin nm1 ( tige) un brin de muguet/persil a sprig of lily-of-the-valley/parsley; un brin de paille a wisp of straw; un brin d'herbe a blade of grass; du muguet à deux euros le brin lily-of-the-valley at two euros a sprig; couvert de brins d'herbe covered in bits of grass;2 ( peu) un brin de a bit of; faire un brin de toilette to have a quick wash GB, to wash up quickly US; faire un brin de causette to have a little chat; un brin exagéré/ennuyeux a touch exaggerated/boring; juste un brin just a touch; un beau brin de fille a gorgeous girl.[brɛ̃] nom masculin1. [filament] strandcorde/laine à trois brins three-ply rope/wool2. [tige - d'herbe] blade ; [ - d'osier] twig ; [ - de muguet, de persil] sprig ; [ - de bruyère, d'aubépine] sprig4. [parcelle]il n'a pas un brin de bon sens he hasn't an ounce ou a shred of common sensefaire un brin de: faire un brin de causette (à) ou avec quelqu'un (familier) to have a quick chat (with somebody)5. (locution)————————un brin... locution adverbiale -
7 herbe
herbe [εʀb]feminine nounb. (comestible, médicale) herb• herbes de Provence ≈ mixed herbs* * *ɛʀb
1.
1) ( revêtement végétal) grasshautes herbes — tall grass [U]
3) Botanique, Culinaire aromatic herb
2.
en herbe locution adjective1) ( encore vert) [blé, avoine] in the blade (après n)2) ( jeune) [musicien] budding•Phrasal Verbs:••* * *ɛʀb nf1) (gazon) grass2) CUISINE, MÉDECINE herb* * *A nf1 ( revêtement végétal) grass; un brin d'herbe a blade of grass; une touffe d'herbe a tuft of grass; marcher/s'étendre sur l'herbe to walk/lie on the grass; ‘défense de marcher sur l'herbe’ ‘keep off the grass’;4 ○( marijuana) grass○, marijuana.B en herbe loc adj2 ( jeune) [musicien, footballeur] budding.herbes folles wild grass.couper l'herbe sous les pieds de qn to beat sb to it.[ɛrb] nom féminin1. [plante, gazon] grassherbe à chats catmint, catnipcouper ou faucher l'herbe sous le pied à quelqu'un to cut the ground ou to pull the rug from under somebody's feetl'herbe du voisin est toujours plus verte (proverbe) the grass is always greener on the other side of the fence2. (familier) [marihuana] grass————————herbes nom féminin plurielen herbe locution adjectivalec'est un musicien en herbe he has the makings of a musician, he's a budding musician -
8 brin
[bʀɛ̃]Nom masculin (de laine) fio masculinobrin d'herbe folha feminino de gramabrin de muguet raminho masculino de lírios-do-vale* * *[bʀɛ̃]Nom masculin (de laine) fio masculinobrin d'herbe folha feminino de gramabrin de muguet raminho masculino de lírios-do-vale -
9 brin
brin [brẽ]〈m.〉2 takje ⇒ twijgje, loot3 beetje ⇒ stukje, ziertje♦voorbeelden:faire un brin de toilette • een kattenwasje doenil n'y a pas un brin de vent • er is geen zuchtje windbrin à brin • stukje bij beetjem1) halmpje, sprietje2) takje, twijgje3) rijs, haar [bezem]4) vezel [draad]5) beetje, greintje, zier -
10 brin
[bʀɛ̃]Nom masculin (de laine) fio masculinobrin d'herbe folha feminino de gramabrin de muguet raminho masculino de lírios-do-vale* * *brin bʀɛ̃]nome masculinoun brin de persilum raminho de salsa; um pé de salsaun brin deum pouco dedar dois dedos de conversa -
11 brin
nm. brin (Albanais.001, Arvillard), brincheu (Thônes). - E.: Duvet, Motte, Paille.A1) fétu, brin // bûche brin (de paille, de foin, d'herbe, de légume...): bushe (de palye /// de fan /// d'érba) nf. (Saxel), brin d'érba nm., bushlyè nf., bushlyon nm. (001) ; bru < grain de poussière> (001.BEA.), R. => Branche ; fétu nm. (Aix). - E.: Fou.A2) brin, miette, petit bout, petite quantité, brindille, parcelle: pèlè < petit poil> nm., brin, bokon < morceau>, bè < bout> (001).Fra. Pas le moindre brin d'herbe: pâ on pèlè d'érba (001).B1) ladv., brin par brin, peu à peu: à shâ brin (001). -
12 brin
n m1 ساق ['saːq] m◊Il n'y a pas un brin d'air. — لا يوجد ذرة هواء
* * *n m1 ساق ['saːq] m◊Il n'y a pas un brin d'air. — لا يوجد ذرة هواء
-
13 brin
m1) побег, росток, стебелёк; хворостинка; былинка••brin de câble — жила кабеляbrin à brin — по крошке; по волоскуtoile de brin — высококачественное, первосортное волокно5)un brin — чуть-чуть; чуточкуfaire un brin de toilette — чуточку привести себя в порядокpas un brin de... — ничуть, ни капельки6)semer le brin — устраивать беспорядок -
14 brin
m. (o. i., p.-к. gaul.) 1. стрък, стръкче; издънка; фиданка; un brin d'herbe стръкче трева; un brin de paille стръкче слама; 2. късче, трошичка от нещо; un brin de pain късче хляб. 3. конопено или ленено влакно; toile de brin ленен първокачествен плат; 4. жичка ( на електрически кабел). Ќ un brin loc.adv. съвсем малко; faire un brin de toilette разг. постъкмявам се малко; faire un brin de cour разг. ухажвам леко (флиртувам); un beau brin de fille хубаво стройно момиче; pas un brin никак. Ќ Hom. brun. -
15 brin
m1. (rejeton) побе́г 2. (petite tige) стебелёк ◄-лька►;un brin d'herbe — трави́нка, были́нка folk., poét.; ● un beau brin de fille — высо́кая стро́йная де́вушкаun brin de muguet — ве́точка ла́ндыша;
3. (fil) нить f (dim. ни́точка ◄е►);un brin de laine — шерстяна́я ни́тка, шерсти́нка; un brin de fil — ни́точка, ни́ткаune ficelle est formée de plusieurs brins — шнуро́к скру́чен из не́скольких ни́тей;
4. fig. (un peu) чуть-чуть, чу́точку, немно́жко (tous adv.);faire ur brin de toilette — бы́стро помы́ться pf. (se laver); — бы́стро привести́ pf. себя́ в поря́док (visage, vêtements); faire un brin de causette — переки́нуться <перебро́ситься> pf. слове́чкомprendre un brin de repos — передохну́ть pf. немно́жко;
-
16 herbe
f трава́ ◄pl. -à-► (dim. тра́вка);un brin d'herbe — трави́нка, тра́вка; une odeur d'herbe — травяно́й <травяни́стый> за́пах; la mauvaise herbe — со́рная трава́ (fig. aussi), — сорня́к, бурья́н; une mauvaise herbe — сорня́к; une allée remplie d'herbe — алле́я, заро́сшая траво́й; un jardin envahi par ï'herbe — сад, заро́сший траво́й; arracher les mauvaises herbes — выпа́лывать/вы́полоть сорняки́ <со́рную траву́>; se coucher dans l'herbe — ложи́ться/лечь на траву́; «Le Déjeuner sur l'herbe» de Manet «— За́втрак на траве́» Мане́; l'herbe folle — ковы́ль; les fines herbes — пря́ная зе́лень; ● toutes les herbes de la Saint-Jean fig. vx. — все возмо́жные сре́дства; les blés sont encore en herbe — хле́ба ещё не вы́колосились; manger son blé en herbe — прожива́ть/прожи́ть ра́ньше вре́мени запа́сы; couper l'herbe sous les pieds de qn. — перебега́ть/перебежа́ть доро́гу кому́-л.; обскака́ть pf. кого́-л.; un médecin en herbe — бу́дущий врачune touffe d'herbe — пучо́к тра́вы;
-
17 brin
nm.1. xas, o‘t, poya; brin d'herbe o‘ t poyasi; brin de paille bir tutam poxol2. tola, ip, ipcha3. salgina, ozgina, ozroq; faire un brin de toilette o‘zini oz-moz tartibga solmoq; un beau brin de fille sarvqomat go‘zal. -
18 brin
-
19 litíti
brin d'herbe -
20 травинка
См. также в других словарях:
Un noyé s’accroche à un brin d’herbe. — (de paille). См. Кто тонет за соломинку хватается … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
brin — [ brɛ̃ ] n. m. • 1471; brain 1398; o. i., p. ê. gaul. 1 ♦ Filament délié de chanvre, de lin. Fil, toile de brin (de première qualité). Les brins d une corde. Par anal. (Radio) Brin d une antenne : fil d une antenne. Brins d un câble électrique (⇒ … Encyclopédie Universelle
herbe — [ ɛrb ] n. f. • erbe 1080; lat. herba 1 ♦ Bot. Végétal non ligneux dont les parties aériennes sont annuelles et les parties souterraines peuvent soit disparaître chaque hiver, soit constituer une souche vivace. Le bananier est une herbe… … Encyclopédie Universelle
brin — BRIN. s. m. Ce que la racine de l herbe & des grains pousse hors de terre. Brin d herbe. il y avoit plus de sauterelles dans ce pré que de brins d herbe. voilà de beaux brins d avoine, de seigle, de froment. Il se dit aussi, Des scions que les… … Dictionnaire de l'Académie française
brin — (brin) s. m. 1° Terme de sylviculture. Jet de bois. Quand on coupe les taillis, on laisse les brins les plus hauts et les plus droits qui sont sur les souches pour venir en haute futaie. Arbre de brin, arbre qui n a qu une tige. • L arbre… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
brin — BRIN. s. m. Ce que le grain ou la graine pousse d abord hors de terre. Brin d herbe. La grêle n a pas laissé dans ce pré un brin d herbe. Le seigle et le froment ont déjà jeté de beaux brins. f♛/b] Il se dit aussi Des scions que les plantes et… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
BRIN — s. m. Ce que le grain ou la graine pousse d abord hors de terre. Brin d herbe. La grêle n a pas laissé dans ce pré un brin d herbe. Le seigle et le froment ont déjà poussé de beaux brins. Ôter les mauvaises herbes brin à brin. Il se dit… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
BRIN — n. m. Ce que le grain ou la graine pousse d’abord hors de terre. Brin d’herbe. La grêle n’a pas laissé dans ce pré un brin d’herbe. Le seigle et le froment ont déjà poussé de beaux brins. ôter les mauvaises herbes brin à brin. Il se dit, par… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
brin — nm. brin (Albanais.001, Arvillard), brincheu (Thônes). E. : Duvet, Motte, Paille. A1) fétu, brin // bûche brin (de paille, de foin, d herbe, de légume...) : bushe (de palye /// de fan /// d érba) nf. (Saxel), brin d érba nm., bushlyè nf.,… … Dictionnaire Français-Savoyard
HERBE — s. f. Plante herbacée, toute plante vivace ou annuelle qui perd sa tige dans l hiver. Herbe médicinale. Herbe vénéneuse. Herbes vulnéraires. Herbes odoriférantes. Herbes potagères. Jus d herbes. Bouillon aux herbes. Potage aux herbes. Salade d… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
HERBE — n. f. Plante herbacée, toute plante vivace ou annuelle qui perd sa tige dans l’hiver. Herbe médicinale. Herbe vénéneuse. Herbes vulnéraires. Herbes odoriférantes. Herbes potagères. Jus d’herbes. Bouillon d’herbes. Champ couvert d’herbes. L’herbe… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)